Zo, we zijn inmiddels weer ruim een week verder en er is weer veel gebeurd. Ik merk dat alles me hel veel energie kost, waardoor ik het allemaal niet meer zo zag zitten. Kortom Noël zat/zit voor het eerst sinds tijden in een behoorlijke dip. Niet zo vreemd natuurlijk, heb je leukemie, overwin je dat.
Beginnen je longen te klooien, waardoor je dusdanig wordt beperkt dat je al buitenadem bent van een simpel toilet bezoek.

Kortom na al die maanden toch tijd om eens te praten met een maatschappelijk werkster, om te bekijken of we mijn huidige situatie zo aangenaam mogelijk kunnen maken. Omdat ik vooruit wil maar direct besloten om een rolstoel en een bed aan te vragen bij de thuiszorg. Bij ons beneden staat dan ook sinds gisteren een bed beneden. Zodat wanneer ik er een dag er helemaal doorheen zit, ik niet ook nog eens naar boven hoef te klauteren om in bed te belanden.

Door de rolstoel kom ik ook nog een beetje buiten ipv alleen maar achter glas en dat is ook wel fijn. Wel voel ik me nu echt een hele oude man. Maar aan de andere kant, als ik daarmee het herstel van mijn lichaam ook maar enigzins kan bevorderen dan is het maar zo.

Tevens loop ik bij de diëtiste om ervoor te zorgen dat ik wat aan kom. De doelstelling is nu om over 2 weken tenminste 1kg erbij te hebben. Volgens de statistieken weeg ik nu 66,8kg, Waarvan waarschijnlijk een groot deel vocht is. Dus dat wordt nog flink eten.
Zeker wanneer je bedenkt dat mijn dagelijkse verbruik (met alle activiteiten die ik doe,…. ‘ahum’) 3000kcal is. Terwijl een normaal persoon van mijn leeftijd en algemene activiteiten slechts 2400kcal nodig heeft.

Gelukkig blijven mijn bloedwaarden wel netjes en mag ik verder met het afbouwen van de prednison, waardoor ik uiteindelijk ook een hoop andere medicijnen weer opzij kan schuiven. Want volgens mij heb ik sinds het begin nog nooit zoveel pillen op een dag geslikt….

Zoals sommigen ook wel hebben gemerkt, hou ik bezoek op het moment een beetje af. Dit houdt niet in dat ik bezoek niet op prijs stel, in tegendeel zelfs. Maar het kost me op dit moment dusdanig veel energie dat ik het even niet trek.

A.s. maandag weer controle en dan krijg ik ook fysiotherapie voor mijn longentjes,

1. Reactie van Koos en Marleen:
   juli 12th, 2008 at 5:28

   Hoi Noel,
   Het valt op de foto echt niet tegen hoor, zoals je eruit ziet. Maar je hebt wel een beetje een “rare” vader. (Dirk en Debbie hebben het kaartje,wat aan de ballon zat thuisgestuurd gekregen, ze zijn van plan om de gunst die erop stond te honoreren, dit was, voor het geval je het vergeten was, een krat bier, een fles wijn en een bezoek). Noel en Marloes, ik zag dat er van jullie een kaart bij was, misschien bedanken ze je nog wel, maar ik doe het ook alvast, namens het bruidspaar. We hopen ook nog eens jullie richting uit te komen, we weten nooit wanneer we kunnen, we zitten momenteel met 2 hondjes, erg leuk, maar meenemen of heel lang thuis laten gaat ook niet, dat moeten we dan oplossen. Diana vond enkele weken geleden een hondje in het bos, een jong boerenfoxje, ze nam het zolang mee, gaf het op bij de dierenasiels, politiebureau,amivedi, gekeken of het gechipt is enz. maar tot nu toe is het nog door niemend vermist. Het is een leuk speels hondje, heeft al het een en ander kapot gebeten enz. Maar hij is hier al goed thuis. Zo dat was het weer, ik hoor Koos thuiskomen met de trekker en die wil vast wat eten, dus ga ik alles maar aanzetten, ik zou zeggen het beste en tot ziens, Marleen (en Koos)

2. Reactie van Piet, Marion, Corné:
   juli 13th, 2008 at 11:51

   Hallo Noël,
   We hebben je laatste bericht weer gelezen en de leuke foto’s gezien. Jullie staan er allebei goed op, de één wat uitbundiger dan de ander, maar ja, moet kunnen!
   Piet zegt: “Hoe ouwer, hoe gekker!”
   Succes met de afbouw van de prednison en hopelijk snel wat minder pillen per dag! Je slikt in onze beleving wel een hele bak. Het is een kwestie van de lange adem, letterlijk in jouw geval! Neem de rust die je nodig hebt, en het bezoek, ja groot gelijk, dat kan wel wachten. We hopen dat je weer snel uit je dip overeind kunt krabbelen, sommige bergen zijn wat hoger als andere….
   Veel liefs van ons en een extra knuffel van Corné.

3. Reactie van Charmain:
   juli 13th, 2008 at 7:00

   Liefie,

   Zoals al eerder gezegd, is er helemaal niets mis met af en toe flink toe geven aan de dip. Als je er maar wel weer uitkomt

   Kerel hou je sterk en hopelijk tot heel snel!!!

   XXX

   Charmain

4. Reactie van Opa, oma ome Geert:
   juli 14th, 2008 at 7:47

   Hoi Noel,

   Wij hebben weer kennis kunnen nemen van je bulletin. We waren aanvankelijk zeer verheugd dat je af kon kicken van de prednison. Nou dat is toch al veel gerwonnen ee. Nou de luchtwegen nog. Je hebt de afgelopen periode al veel gewonnen. Dus nou moet er nog gewerkt worden om de luchtwegen weer zuiver te krijgen, dan ben je weer zo het manneke. Hou je taai ee!
   Veel groetjes en sterkte in de strijd.

   Opa, Oma, Ome Geert

5. Reactie van josé sierkstra:
   juli 15th, 2008 at 6:30

   Hoi Noël,

   Eindelijk je site gevonden.
   Hoor van Marloes vaak over je, maar goed iets van jou persoonlijk te horen/lezen.
   Kan waarschijnlijk nog niet bij benadering voorstellen hoe het met je gaat…moet zwaar “K” zijn (met een hele grote hoofdletter)

   Laat je door iedereen verwennen en vertroetelen, verder goed eten, veel rust en alle goede raad die oude tantes geven .

   In gedachten elke dag even bij je op bezoek om je kracht en beterschap te wensen.

   Groet, José ook namens “de Wiggertjes”